Mellomalderbygninga
Kyrkja er bygd dels av hoggen kvaderstein og dels av vanleg brotstein. Vestportalen i skipet og sørportalen i koret er enkel, med rette overliggjarar.
Dei opphavlege vindaugsopningane var små og høgtsitjande, med rundboga avslutning. To av desse vindaugo står framleis i kyrkja, men dei andre er utvida til store, rektangulære vindaugo i 1732, med dekorerte ruter. Utvendig har kyrkja ein hoggen steinsokkel med skråfas.
Renessanseinteriør
Innvendig har korbogen kvadersteinssoklar med hogne profilar. I skipet finn vi framleis delar av mellomalderens veggbenker. Kyrkjerommet er elles prega av 1600-talets interiør; altertavla er frå ca. 1630 og preikestolen frå 1637. Også kyrkjestolane og gallerifronten, med apostelframstillingar, stammar frå 1600-åra.
På veggene i skipet ser vi restar av tidleg renessansemåleri, truleg frå tida kring 1600, medan prydmålinga i koret kan vera frå 1620-åra. Lette, spenstige rankar med frukter omkransar biletfelt med bibelske scener som no er mest utviska.
Kyrkjeklokkene
På kyrkjeloftet heng ei mellomalderklokke med ein innrissa St. Olavs-figur og innskrifta "AVE MARIA GRACIA PLENA. DOMINUS TE(C)UM" (Ver he1sa Maria, full av nåde. Herren vere med deg). Ei yngre klokke (no i soknekyrkja) har innskrifta "CHRISTO IESU SACRUM HOC DONARIUM EFFERTUR ANTE OMNIA DEUS SIT TIBI CURAE, ANNO 1660". (Denne heilage gåva vert ofra til Jesus Kristus. La framfor alt Gud liggja deg på hjarta).
Moster kyrkje i sagalitteraturen
I "Snorres kongesoger" heiter det i soga om Olav Tryggvason: "No segla Olav aust over havet, og kom til lands ved Moster. Der gjekk han først i land i Noreg, og han let syngje messe der i eit landtelt. Sidan vart det bygt ei kyrkje på denne same staden."
I den gamle norske kongesoga Ågrip, skriven kring 1190, står det at Olav heldt det første tinget om kristendomsbodet på Moster i Hordaland, og «der tok heidningane ved trui og Olav ved riket.» Som bodberar for den nye trua sette han inn presten Tangbrand, og gav han bustad og jord.